Door A.C. v d Wollenberg in Echo’s 2000.3.2
Bezoek aan “De Bunker” te Schaarsbergen op 10 november 1999
Dankzij de inspanning van onze secretaris mw. Cor Klomp werden de leden van ons genootschap in de gelegenheid gesteld om gezamenlijk een bezoek aan de “Bunker” te brengen. Onze Cor had dat alles piekfijn georganiseerd en zo vertrokken we dan op woensdagmiddag 10 november j.l naar de “Bunker” te Schaarsbergen. Een viertal leden van ons Genootschap is wekelijks enige uren in de bunker bezig om hier opgeslagen archiefgegevens in een computerprogramma onder te brengen. Deze gegevens hebben destijds bijgedragen aan de opbouw van het GenLias project, thans wiewaswie.nl .
Ingewijden weten natuurlijk wat er met de Bunker bedoeld wordt, maar voor de lezers die dit niet weten even een uitleg. De Bunker ligt bij Schaarsbergen, even voor de ingang van de “Hoge Veluwe” en werd gebouwd tijdens de 2e wereldoorlog toen ons land bezet was door de Duitsers. Dit bouwwerk werd in 1942 in gebruik genomen en diende om alle vlieghandelingen in Europa te kunnen volgen. De bunker was de spin in een groot spinnenweb en was voor de bezettende macht van groot belang. Van buiten gezien is het een enorme kolos van beton en de beheerder, de heer Jansen, die ons rondleidde vertelde ons het één en ander over de metersdikke betonnen muren met een dak van 2,5 meter dik beton zodat het de vijandelijke bombardementen kon weerstaan.
Enige jaren na de oorlog is deze bunker door de Nederlandse Regering in gebruik genomen als archiefruimte en als zodanig zal het nog wel enkele jaren dienst doen. Daarna zal al het archiefmateriaal weer terug gaan naar de diverse rijksarchieven in den lande. Maar zover is het nog niet. Tientallen kilometers archiefmateriaal ligt hier opgeslagen en wordt zonodig als studiemateriaal of voor onderzoek gebruikt. Voor het bewaren van al die paperassen van Gemeentes, Rechtbanken, Notarissen, Provincies, het Rijk, Ziekenhuizen, Waterschappen, Familie en Zaken archieven enz. is dit een prachtige ruimte. Maar men moet wel zorgen dat de temperatuur constant blijft (plm. 16 – 18 gr. C.) en dat de zuurgraad (ph) niet te hoog wordt, want anders wordt het papier aangetast en valt het uiteen. Daarom zijn ook de meeste mappen in zuurvrij kartonnen dozen opgeslagen en waar dit nog niet gebeurd is, wordt er aan gewerkt. De ruimte binnen is zo immens groot dat je er verdwalen kunt, vooral als bezoeker. Daarom worden de gasten bij binnenkomst en bij het weggaan geteld, want stel dat iemand expres of per ongeluk achterblijft en eer je al die gangen en doorlaten wederom hebt doorlopen, mens, dan ben je wel een paar uur bezig. Gelukkig is dat bij onze groep niet voorgevallen.
Maar ook van andere instellingen liggen er waardevolle stukken en voorwerpen bijvoorbeeld van het Nederlands Openluchtmuseum. Echt wij waren diep onder de indruk van hetgeen wij op die middag gezien en gehoord hebben en dat alles onder de deskundige leiding van de heer Jansen. En waarvoor dienen dan die archieven? Kortweg gezegd, om ons en ons nageslacht te laten weten en kennisnemen van, hoe onze vaak verre voorouders geleefd, gewoond en gewerkt hebben.
Geef een reactie